Saturday 18 January 2014

À bout de souffle

De film van vandaag is... À bout de souffle.

Weet je nog van die voornemens? nou eentje daarvan was "Meer Films van Europese makelij zien" en ik had al veel over deze film gehoord en gelezen en over Godard's stijl van filmen, perfect dus voor een zaterdagmorgenfilm!

De eerste keer dat ik over Jean-Luc Godard gehoord heb is jaren en jaren geleden en toen ik nog iets meer onnozel was dan dat ik nu ben. Toen ik in de bioscoop de Doors film zo'n kleine
40 keer gezien moet hebben, niet thuis op video of een illegale kopie, nee! IN DE BIOSCOOP...40 KEER!!
Dus zinnen gesproken in deze film zullen voor altijd af en toe in mijn hoofd omhoog ploppen...zoals deze...

I got in to see the head of production over there. He said, where is your script? I said, what script? Godard doesn't use a script. He improvises with a camera. He says, great. who's Godard?

Dit is overigens niet waar, als je de trivia van IMDB kan geloven had hij wel een script voor À bout de souffle.
Het script was alleen nog niet helemaal voltooid en schreef hij het terwijl ze aan het filmen waren.

Omdat ik al zoveel er over gelezen had was ik helaas niet zonder vooroordelen aan deze film begonnen.
Her en der zag ik berichtjes over mensen die niets van deze film snapten en ik was op hetzelfde voorbereid.
Ik verwachte er ook niet zo veel van de begrijpen maar behalve dat ik niet voldoende Frans beheers om alle woorden te verstaan ( gelukkig was het ondertiteld) vond ik het verhaal en de acties van de mensen in de film
helemaal niet zo moeilijk te begrijpen.

Jean-Paul Belmondo speelt Michel Poiccard, een jonge crimineel die nadat hij een politie-agent heeft doodgeschoten op de vlucht slaat en naar Parijs gaat op zoek naar zijn (ex?) vriendin.
Michel probeert bij verschillende mensen geld te lenen maar hij is een echte rat want als dit hem niet lukt dan steelt ie het gewoon.
Jean Seberg is Patricia Franchini en een vorige geliefde van Michel, ze is een Amerikaanse die Parijs bij de New York Herald Tribune werkt en probeert in de journalistiek te gaan.
Terwijl ondertussen de politie hem op de hielen zit verschuilt Michel zich in het appartement van Patricia.
Ze laat Michel in haar appartement blijven en hij probeert haar herhaaldelijk nog eens te verleiden seks met hem te hebben en om haar mee te krijgen naar Rome maar Patricia twijfelt over haar gevoelens.
Aangezien Michel een klootzak is maar toch ook wel heel erg charmant begrijp ik haar dilemma volkomen, haar uiteindelijke keuze komt dan ook niet heel erg onverwacht.

Het verhaal is eigenlijk heel simpel maar de manier hoe
deze twee acteurs in beeld worden gebracht samen met prachtige beelden van Parijs dragen er aan bij dat deze film heel stiekem een holletje in je hart wroet.

No comments:

Post a Comment