Ik heb mijn eerste Marx Brothers film gezien toen ik ongeveer 7 jaar oud was. Ik snapte natuurlijk niet alle grapjes maar ik had er wel mijn eerste "crush" aan over gehouden, op Harpo want die sprak mij als kind met zijn apenstreken en dwaze gezichtsuitdrukkingen het meeste aan. Mijn oma vond deze verliefdheid bijzonder grappig en bewaarde speciaal voor mij plaatjes van hem uit tijdschriften.
Bijna alle films heb ik al wel een keertje gezien, sommigen wel meer dan eens.
Mijn lief kende The Marx Brothers alleen van naam, iets wat ik in de zomer van 1999 heb rechtgezet en we op onze kamer aan de Albert Cuypstraat alle films die we bij de videotheek konden vinden hebben bekeken.
ik wil niet daadwerkelijk Wheeler & Woolsey met The Marx brothers vergelijken,dat vind ik niet eerlijk maar ik had een vermoeden dat een Marx brothers fan als ik de films van Wheeler & Woolsey wel zou kunnen waarderen. Iemand op Archive.org zei al "The Marx Brothers without "the Marx" Deze verwachting is redelijk uitgekomen.
 |
| fotocredit: doctor macro |
Tommy en Gilbert zijn soldaten tijdens de eerste wereld oorlog in Frankrijk maar eigenlijk doen ze niet veel soldaten dingen. Ze proberen op alle manieren onder hun plicht uit te komen en maken liever lol en zitten liever achter de vrouwen aan.
Het is een paar weken geleden dat ik deze film heb gezien en tot mijn spijt weet ik geen specifieke momenten meer maar ik weet wel dat ik heb genoten en gelachen.
Half Shot at Sunrise is een lekker onzinnige film vol vrolijke capriolen met naast "Wheeler & Woolsey" ook de schattige Dorothy Lee, een soort vleesgeworden Betty Boop, compleet met "Boop-Oop-a-Doop stemmetje"
Half Shot at Sunrise is een lekker onzinnige film vol vrolijke capriolen met naast "Wheeler & Woolsey" ook de schattige Dorothy Lee, een soort vleesgeworden Betty Boop, compleet met "Boop-Oop-a-Doop stemmetje"
