Het is prachtig hoe soms dingen bij elkaar komen.
Omdat ons huishouden min of meer een democratisch huishouden is mocht mijn geliefde eens het genre van de volgende film roepen en vol overtuiging was dat: "MONSTERFILM!"
De keuze voor Jekyll & Hyde was dus snel gemaakt.
Rouben Maloulian was een veelzijdig en bezig bijtje. Niet alleen heeft hij
Love Me Tonight en
City Streets geregiseerd, een musical en een film noir/gangster film, hij had ook de touwtjes in in handen bij de horror film Jeckyll & Hyde. Het leek mij dus wel interessant om deze drie films met verschillende genres te kijken en zien of ik typsiche "Mamoulianismes" kon ontdekken.
De hoofdrol is weggelegd voor Fredric March en dat is een acteur naar wiens repertoire ik erg nieuwsgierig over ben geworden sinds ik
Design for Living en de documentaire van Oriol Porta,
Hollywood contra Franco heb gezien. Deze documentaire gaat over het Spanje onder Franco en de rol van Amerika en Hollywood in de burgeroorlog. Fredric March's naam wordt genoemd en er wordt verteld dat hij zich sterk maakte voor de republikeinen tijdens de Spaanse burgeroorlog. Hij was een linkse liberale activist, net als zijn vrouw
Florence Eldridge en herkende de dreiging van het fascisme terwijl zijn eigen regering lijdzaam toekeek. Samen met een aantal andere Hollywood sterren organiseerde hij avonden om geld in te zamelen.
In
Hollywood contra Franco wordt er ook nog aandacht besteedt aan onderwerpen als De Hays Code en de McCarthy processen en die had ik hier al eerder genoemd dus kwam dat allemaal mooi samen.
(PAS OP mogelijke "spoilers"!)
Doctor Jekyll is verliefd en verloofd met Muriel Carew, de dochter van Brigadier-General Sir Danvers Carew. Deze brigadier is zeer ouderwetsch! en streng en laat Jekyll en zijn dochter wachten met trouwen, een heel jaar.
Dat vind Dr. Jekyll veeeeel te lang want hij wil graag NU trouwen want hij wil seks. Mja laten we daar nou niet om heen draaien....
Om zijn driften te onderdrukken slaat hij aan het experimenteren om zijn slechte ik te scheiden van zijn goede maar dit gaat natuurlijk hopeloos mis.
Jekyll & Hyde is een sfeervolle en spannende film met mooie fotografie. Een drama en horrorfilm die prachtig zou passen op een retro Halloween film feestje.
Fredric March doet zijn best en is geloofwaardig als zowel de enigszins gekwelde Dr. Jekyll als de wrede Mr. Hyde.
Mamoulian weet ook deze keer weer met licht en schaduwen te spelen en een luguber sfeertje te creëren.
De film begint al goed met Bach's spookachtige Toccata and Fugue in D minor, BWV 565. Ik weet niet of dit de eerste film was die gebruik maakt van dit muziekstuk maar voor mij is het altijd een "horror muziekje" geweest. Met echt oude films zijn clichés moeilijk te herkennen omdat het toen nog geen clichés waren.
En dan is er natuurlijk de prachtig mooie en getalenteerde Miriam Hopkins die sexy en ondeugend is maar nog steeds lieflijk en classy blijft. Om vervolgens je hart te breken bij de realistatie dat er voor haar geen ontsnapping is als Mr. Hyde zijn wildemans oog op haar heeft laten vallen.
Het zal ongetwijfeld iedereen opvallen dat Ivy niets aan heeft als ze
onder het beddensprei kruipt en we zien ook een prachtig shot van haar
welgevormde been met een kousenband om haar dijbeen.
Het wordt nergens echt met woorden gezegd maar Ivy is een dame van lichte zeden.
En het blijft niet alleen bij de ooh làlà...
Er is ook redelijk wat geweld en een aantal echt angstige momenten tussen Ivy en Mr. Hyde waar ik toch een beetje ontdaan van was.
☙
Grappig detail is dat ze in deze film consequent "Djiekel" zeggen, zoals de originele Schotse uitspraak. De enige film waar het zo wordt uitgesproken. In de opvolgende films zeggen ze "Djekkel"
Dr. Henry Jekyll / Mr. Hyde - Fredric March
Ivy Pearson - Miriam Hopkins
Muriel Carew - Rose Hobart
Dr. Lanyon - Holmes Herbert
Brigadier-General Sir Danvers Carew - Halliwell Hobbes
Poole - Edgar Norton
Mrs. Hawkins - Tempe Pigott
